Gevoel...

Komend weekend een rustig weekend gepland, gewoon om even alles te kunnen verwerken van de afgelopen weken..
Alles lost zichzelf uiteindelijk op, zoniet dan moet je enige actie ondernemen..
Als Einsteiner ben ik een kei in het beredeneren, logica en het zien van details. Echter een nadeel zijn mijn gebrek aan inzicht, en het vaak negeren van van prioriteiten of heet dat niet uitstelgedrag...
Mijn moeder had daar zo' n mooi spreekwoord voor: " van uitstel komt afstel"...dus begin ik vandaag met frisse moed aan het doorhakken van knopen...

En dan nog dat kleine werkgeheugen naast mijn fotografisch geheugen...het heft elkaar uiteindelijk op...het laatste is wel handig om het eerste een beetje te verbloemen...misschien dat ik daarom als Einsteiner niet meteen opviel...in mijn leven heb ik altijd allerlei foefjes bedacht om toch makkelijk te kunnen "overleven" in de maatschappij. Aan creatief denken geen gebrek...Daardoor heb ik mezelf kunnen ontplooien en eigenlijk altijd de keuze's kunnen maken waar ik achterstond. Zoniet dan draaide ik mijn leven 360 graden en ging op een andere manier verder. Gevoelsmatig moest het goed voelen, anders begon ik er niet aan, of stopte ik resoluut. Daarmee maakte ik niet altijd vrienden...

Maar wat zijn nu vrienden. Neem het social media...ik heb er momenteel 169 daar ben ik als Einsteiner trots op, want het zijn er best veel voor een persoon die sociaal niet in staat word geacht deze vriendschappen te onderhouden. Ik zie het als accounts, en ik ben de accountspecialist...althans dat behoor ik te zijn...maar vandaag toch weer een account kwijt. Hoe zou dat nu komen, en het nare is je weet niet waarom, kan het niet verifiëren. Je weet niet wie is opgestapt. Geen goede zaak van de social Media dat je niet weet wie je dan mist van je kudde... Nooit gesnapt de meeste die ik als "vriend" heb hebben zichzelf met veel moeite aangemeld...want ik laat niet iedereen in mijn personal leven...En daar doen ze dus moeite voor om bij jou te mogen horen, al ze het dan om wat voor reden ook beu zijn are you exit...Daarom ook een keuze om me hier als blogger anoniem te houden..Ook omdat ik nogal persoonlijke dingen schrijf die ik niet kwijt kan op mijn Social Media dan zou mijn vriendenbestand zo naar het 0-punt stijgen...Ik bemerk dat de maatschappij vaak toch het liefste leuke dingen wil zien of horen...maar soms ook vette melodrama om zo maar eens te ervaren dat de persoon in kwestie toch wel erg zielig is...Social Media ervaar ik toch niet zozeer als een voordeel, meer als een kijkvenster voor nieuwsgierige mensen die de leuke dingen jatten(haha) en de vervelende dingen vaak tegen je gebruiken...Soms is het ook een bron voor informatie, ik wil me niet helemaal negatief uitlaten over Social media...Maar het is een keuze...En als Einsteiner is het naast de overvloedige informatie die we al doorkrijgen en moeten opslaan op de harde schijf vaak nog een extra bron van frustraties...Een bevestiging dat de maatschappij en de mensen aan het veranderen zijn, helaas aan het verharden...tegen beter weten in hoop ik dat het ooit nog zal veranderen...daarin kom ik bij een ander spreekwoord verbeter de wereld begin bij jezelf...en dat doe ik dagelijks, naar mezelf kijken...kan ik dit verantwoorden naar mijn kinderen, familie en mezelf...

Al heel mijn leven voel ik me anders alleen heb ik nooit kunnen verwoorden waarin ik me anders voelde dan andere mensen...Blijkbaar zagen anderen dat ook want vanaf mijn basisschool werd ik gepest en heks genoemd. Soms zat ik uren in de spiegel te kijken en vroeg me af waarom ze me heks noemde. Ik had geen uiterlijk van een heks...Voelde me zeer ongelukkig en verdrietig, ook omdat ik niet kon begrijpen waarom mensen andere mensen zoiets aandoen...Hebben ze dan geen gevoel, geen begrip of inlevingsvermogen in de ander...Achteraf denk ik dat de kinderen toch aanvoelde dat ik meer kon en voelde...Dat kon ik ook totdat mijn broer stierf in 1983 ik heb toen resoluut gebroken met alles wat te maken had met spiritueel gedoe...

Later heb ik dat natuurlijk wel weer opgepakt anders kon ik onmogelijk zoveel aan in het leven, maar ook groeien en levenservaring opdoen...Ik doe er nu mijn voordeel mee, omdat ik nu de wijsheid bezit om er ook daadwerkelijk mee om te gaan...de één noemt het HSP, de ander paranormaal, een ander heeft het over kristal en nieuwtijdskinderen...een enkeling relateert de gevoeligheid aan autisme...maar één ding het gaat allemaal om het belangrijkste zorgen voor anderen, jezelf en een betere wereld...met als een mooi gezegde:

Dat is mijn geheim van een fijn, positief en gelukkig leven....
Want ik voel me fijn om anderen te helpen en daarmee mijn steentje bij te dragen aan een betere wereld...
En jij?

See you...
Mama Einstein...