Zaterdagnacht 12-10 is het zover....
Dan ga ik voor een week op vakantie naar Kreta..
Ik... een jaar geleden durfde ik de deur niet meer uit, drempelvrees...
Met behulp van een Psycholoog, maar eigenlijk toch wel op eigen kracht ben ik dit jaar gaan werken...toen moest ik voortaan wel de uit..
Helaas kon ik het niet redden in de uitzendbranche die toch over het algemeen erg commercieel is en mensen(uitzendkrachten maar ook personeel) als loonslaven zien...big business ..En ik had het als Einsteiner daarsteeds moeilijker mee...Ik zag mijn baas de kantjes eraf lopen, terwijl hij de kar behoorde te duwen..Echt een wereld waar mensen niet direct zijn in wat ze vinden en voelen...maar wel vaak achter iemands rug een oordeel hebben. Dat is niet mijn wereld, daarin moet ik teveel aan mezelf veranderen en dat wilde ik niet...
Toch was het een mooie ervaring en ben ik erg blij en dankbaar dat ik de challenge kreeg om te ervaren dat ik andere keuze moest maken en ook heb gemaakt betekend niet dat ik geen mensen meer kan en mag begeleiden. Maar ik ga dat op een andere manier doen...
Eerst ga ik mezelf challengen...
Als single alleen naar Kreta, hoewel ik ga op singlevakantie dus ontmoet ik daar andere singles...spannend...er gaat nu al vanalles door me heen...wat moet ik meenemen, hoe moet ik me kleden, zal het gaan lukken, met het vliegtuig, het slapen in een ander bed, maar de belangrijkste uitdaging een week zonder mijn kids en dieren...
Ook dat is de reden dat ik een week ga, om mijn kinderen los te laten, ze te laten ervaren wat ik zoal doe, en zij nu moeten doen....
Ze zijn ondanks ze bijna volwassen zijn helemaal niet zelfstandig, ik ben ervan overtuigd dat ze dat wel kunnen zijn dus voor hun the challenge to do themselves en voor mijn to go on vacation without no fear...
Dus de komende week pakken, lijstjes maken en nog een kadootje kopen voor mijn broer die 40 word op de dag dat ik terugkom...
Ik heb er zin in ook al heb ik nog heel wat te overwinnen...
Het leuke is dat mijn moeder dezelfde uitdaging heeft en dezelfde angst die daarmee gepaard gaat...Dus geeft dat ook wel een beetje het gevoel dat ik niet alleensta, want we hebben nu een goed band...
Ben daar ook erg blij om we hebben de afgelopen jaren op een positieve wijze in elkaar geïnvesteerd en begrijpen elkaar daardoor beter, hebben meer respect gekregen voor elkaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten